امکان سنجی ساخت بتن مگر با استفاده از خرده شیشه و سنگدانه های بازیافتی بتن

امروزه استفاده از ضایعات یا خروجی‌های بلااستفاده صنایع در بتن، مورد توجه فعالان صنعت بتن قرار گرفته است. با استفاده از مواد ضایعاتی همچون خرده‌شیشه و سنگدانه‌های بازیافتی بتن، می‌توان علاوه بر کاهش آلودگی‌های زیست‌محیطی و صرفه‌جویی در مصرف منابع طبیعی، به خواص مثبت در بتن نیز دست یافت. بر این اساس در این تحقیق به بررسی آزمایشگاهی خواص بتن مگر حاوی خرده‌شیشه و سنگدانه‌های ریز بازیافتی بتن به عنوان جایگزین بخشی از ماسه پرداخته شده است. در مجموع 192 نمونه برگرفته از 16 طرح اختلاط مختلف که مواد سیمانی و نسبت آب به مواد سیمانی در تمامی آن‌ها ثابت است، مورد ارزیابی قرار گرفتند. تنها عامل تعیین‌کننده اختلاف آن‌ها، نوع و مقدار مصالح جایگزین شده با ماسه موجود در طرح اختلاط اولیه بتن مگر بود. مقادیر %5، %12 و %20 برای جایگزینی خرده‌شیشه با ماسه طبیعی و هم‌چنین مقادیر %20 ، %30 و %50 برای جایگزینی سنگدانه‌های ریز بازیافتی بتن با ماسه طبیعی در نظر گرفته شدند. میزان اسلامپ و وزن مخصوص بتن تازه مورد بررسی قرار گرفت و هم‌چنین مقاومت فشاری و میزان عمق نفوذ آب در بتن‌های ساخته‌شده اندازه‌گیری شدند. نتایج آزمایش‌ها نشان داد که تقریباً در تمامی این جایگزینی‌ها خواص مکانیکی بتن مگر دچار افت نسبی گردید. با این حال، جایگزینی خرده‌شیشه و سنگدانه‌های ریز بازیافتی بتن به ترتیب با مقادیر کمتر از %12 و %20، علاوه بر دارا بودن توجیه اقتصادی و اثرات مثبت زیست‌محیطی، می‌تواند خواص مکانیکی بتن مگر را تا حدود زیادی بدون تغییر نگه دارد.